içim büyüdü
olmuyorum gölgelerime
küçülüyor her adımda
yalnız değilmişim
ne kadarda kalabalıklar
hepsini doldurdum dolabıma..
söz büyüdü
çoçuk yanlarım tutmuş elinden adamlığımın
laf dinliyor haylazlığım
şaşkınım
şimdi yaramazlıklar yapan ağırlığım
sıyrıldı gölgelerinden
zaten küçülmüşlerdi
onlarda vazgeçti
vakit gelmişti.
Büyüdüm
Söz büyüdü içliğimle
Büyülendim
Omzunda çiçek açan kadına teşekkürler....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
fikir şeettirin:)