23 Haziran 2013 Pazar

Aşk ve Af

Birine aşık oluyorsun ve şehrin nüfusu 1'e iniyor... Hala kalabalık şehirlerde dolanıyorum... 1 nüfuslu sehre gitmek icin bavulum hazır bekliyorum.Bavulumu kontrol ediyorum birşey eksik mi diye;eksik yok. En önemli şeyi;kalbimi de koymuşum... Aşık olmak ve affetmek aynı ipte yürüyen iki cambaz gibidir...Aşık olduysanız koşulsuz affetmeyi kabullenmiş olursunuz.İşte bu yüzden giderken öptüğü yerden vursa da affedersin. Başkaları seni yaraladığında bir elimde tentürdiyot,bir elimde gazlı bezle seni beklerken,sen elinde tuz tutan o'na gittiğinde de affetmedim mi seni? Yine affederim. koca bavulum ve ben affederiz. Mavi gözlerin içimi parçalarken gözbebeklerine yalvardım. Anlatmanı bekledim;söze gerek yoktu gözlerinle anlat dedim sana.Gözlerini yumdun bana ve "Sana birşey anlatmam benim özelim bana kalır" dedin... "Sana öyle özel sırlarımı anlatırım ki kursağında kalır yutkunamazsın,sindirebilmek için kendini anlatmaya başlarsın" dedim..Anlatmaktan korktun ve gittin.Korkma,.....Ben seni çoktan affettim, sen beni affedebilecek misin? 23 haziran 2013...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

fikir şeettirin:)